Nie Anioł

Korekta i redakcja nie popisały się. Mimo wszystko dobrze się czyta. Polecam.

Korekta i redakcja nie popisały się. Mimo wszystko dobrze się czyta. Polecam.

Morderstwa jak kazde inne- wchodzi wydzial kryminalny, bada sprawe, lapie przestepce i sprawa zamknieta. Autor w fajny sposob przedstawil tytulowego aniola stroza- aktualnie mężczyzna, ktory przez bardzo tridne doswoadczenie zyciowe i obciazenie genetyczne traci kontakt z rzeczywistoscia. Jego wyobrazenia mieszaja sie z realiami, dlatego widzi siebie jako weza lub aniola.
Wartościowe dialogi z lekarzami psychiatrii wprowadzaja czytelnika w swiat schizofrenikow.
Czytelnik ma rowniez okazje poznac policyjne realia-gdzie przekupstwa oraz przymykanie oczu za korzysci majatkowe sa na porzadku dziennym...

Morderstwa jak kazde inne- wchodzi wydzial kryminalny, bada sprawe, lapie przestepce i sprawa zamknieta. Autor w fajny sposob przedstawil tytulowego aniola stroza- aktualnie mężczyzna, ktory przez bardzo tridne doswoadczenie zyciowe i obciazenie genetyczne traci kontakt z rzeczywistoscia. Jego wyobrazenia mieszaja sie z realiami, dlatego widzi siebie jako weza lub aniola....

Można przeczytać. Nie męczy tak jak wiele obecnie tworzonych 'dzieł'. Nie zaskakuje, nie urzeka. Historia jest, powiedzmy średnia w kierunku ciekawym, ale też mocno przewidywalna. Niby nietypowo, a jednak odczucie, jakby się to już gdzieś czytało, pozostaje.

Choć autor wyraźnie nie ukrywa swoich poglądów politycznych, jak to w tego typu publikacjach bywa, to o dziwo nie jest to aż tak nachalne, jak u niektórych.

Postacie nie są całkowicie puste, ale też nie są to kreacje szczególnie głębokie, ot co typowy schemat kryminałów. Nic się nie wyróżnia w żadną stronę.

Można przeczytać. Nie męczy tak jak wiele obecnie tworzonych 'dzieł'. Nie zaskakuje, nie urzeka. Historia jest, powiedzmy średnia w kierunku ciekawym, ale też mocno przewidywalna. Niby nietypowo, a jednak odczucie, jakby się to już gdzieś czytało, pozostaje.

Choć autor wyraźnie nie ukrywa swoich poglądów politycznych, jak to w tego typu publikacjach bywa, to o dziwo nie...

Na jednym z wrocławskich osiedli zamordowany zostaje policjant. Zabójca kontaktuje się z nadkomisarzem Marcinem Zakrzewskim, przedstawia się jako Anioł Stróż i przekazuje pewną wiadomość.

Podczas napadu na hurtownię zostaje zastrzelony jeden z napastników. Niebawem okazuje się, że obie sprawy są ze sobą powiązane.

Zakrzewski wciąż obstaje, że za wszystkim stoi tajemniczy anioł. Tylko kim jest i jakie sa motywy jego działania? 🤔

————

Odkryciem zeszłego roku był dla mnie @mieczyslawgorzka, jego „Poszukiwacz zwłok” mnie zachwycił. W związku z tym z niezwykłą przyjemnością sięgnęłam po jego kolejną książkę.

Zastanawiam się na czym polega fenomen Pana Gorzki? Bo przynajmniej ja czytam jego książki w zawrotnym tempie. Dla mnie tutaj absolutnie wszystko się zgadza. Wciągająca fabuła, bardzo dobrze skonstruowani, wielowymiarowi bohaterowie, odpowiednia proporcja dialogów do opisu, forma prowadzonych dialogów, napięcie i szybkość akcji.

To co jest dla mnie ważne to realizm przedstawianych wydarzeń i zakończenie spinające fabułę w logiczną całość. Tutaj to mam.

Autor wodzi nas za nos, podsuwa mylne tropy, dzięki czemu czytelnik otrzymuje to na czym mu najbardziej zależy – główkowanie i dobrą zabawę, okraszoną dobrze napisanymi dialogami. Ogromne brawa za to, że jeden z bohaterów cierpi na zaburzenia natury psychiatrycznej jednakże w żadnym momencie nie został przez autora obrażony. Oceniamy czyny, które popełnił a nie jego jako osobę.

Trochę jestem zła, że nie doczytałam, że seria z nadkomisarzem Marcinem Zakrzewskim powstała. Na @lubimyczytac.pl zobaczyłam, że nie jest ona powiązana z innymi tytułami i ją wzięłam, jednakże wielokrotnie odnosi się ona do przeszłości, której ja nie znam i to był największy minus podczas czytania. W związku z tym na początku miałam do przyswojenia sporą liczbę bohaterów, mających imiona, nazwiska i ksywki. Było grubo, miał być rozrysowany schemat kto jest kim i kim dla kogo, ale finalnie obyło się bez. 🫣

Rozwaliła mnie końcówka książki -mocna, dająca do myślenia.

Na jednym z wrocławskich osiedli zamordowany zostaje policjant. Zabójca kontaktuje się z nadkomisarzem Marcinem Zakrzewskim, przedstawia się jako Anioł Stróż i przekazuje pewną wiadomość.

Podczas napadu na hurtownię zostaje zastrzelony jeden z napastników. Niebawem okazuje się, że obie sprawy są ze sobą powiązane.

Zakrzewski wciąż obstaje, że za wszystkim stoi tajemniczy...

Książka „Nie anioł” Mieczysława Gorzki to interesująca powieść kryminalna, która, choć dobrze napisana, nie wzbudziła we mnie wystąpienia akcji. Autor zgrabnie prowadzi fabułę, przedstawiając mroczne i pełne przestrzeganie dwóch, które wciągają od pierwszych stron. Postaci są dobrze zarysowane, a intryga rozwija się w sposób logiczny i spójny.

Mimo to, książka nie porwała mnie. Może to być kwestia zawieszenia decyzji zwrotów akcji, które zapierałyby dech w piersiach, albo zbyt przewidywalnego rozwiązania. Czytałem ją z uwagą, ale bez znaczenia, że ​​muszę natychmiast się zwrócić, co następuje dalej. Fabuła spływa płynnie, ale brakuje mi momentów, które przeze mnie naprawdę zaskoczyły.

„Nie anioł” to solidna pozycja dla rywalizujących kryminałów, którzy dokładnie skonstruowanej opowieści, ale emocjonalnej jazdy bez trzymanki. Dla mnie była lektura dobra, ale nie zapadała głęboko w pamięć.

Książka „Nie anioł” Mieczysława Gorzki to interesująca powieść kryminalna, która, choć dobrze napisana, nie wzbudziła we mnie wystąpienia akcji. Autor zgrabnie prowadzi fabułę, przedstawiając mroczne i pełne przestrzeganie dwóch, które wciągają od pierwszych stron. Postaci są dobrze zarysowane, a intryga rozwija się w sposób logiczny i spójny.

Mimo to, książka nie porwała...

Kolejne spotkanie z nadkomisarzem Marcinem Zakrzewskim w powieści „Nie Anioł” Mieczysława Gorzki za mną. Mam tylko nadzieję, że jeszcze spotkam na śledczym szlaku Marcina. I tym zdaje się rozpaliłem wyobraźnię i czytelniczą ciekawość. Podobno każdy z nas ma Anioła Stróża. Nawet ja mam, czasem mi pomaga. Anioł Stróż Zakrzewskiego to naprawdę przegina, on nie pomaga Marcinowi, on usuwa przeszkody na wieczność, żeby nie napisać na śmierć. Taką rolę życiową sobie obrał ten Marcinowy Nie Anioł. Jak to mówią, nie odrzucaj zalotów panienki bo to się zemści. Nawet jak o tym nie masz pojęcia i tak do ciebie wróci. Powieść jak to u Pana Mieczysława, dynamiczna pełna zwrotów akcji i zgrabnie poruszane problemy społeczne. Słowem emocje gwarantowane.

Kolejne spotkanie z nadkomisarzem Marcinem Zakrzewskim w powieści „Nie Anioł” Mieczysława Gorzki za mną. Mam tylko nadzieję, że jeszcze spotkam na śledczym szlaku Marcina. I tym zdaje się rozpaliłem wyobraźnię i czytelniczą ciekawość. Podobno każdy z nas ma Anioła Stróża. Nawet ja mam, czasem mi pomaga. Anioł Stróż Zakrzewskiego to naprawdę przegina, on nie pomaga...

Tylko trzy słowa: Gorzki, Zakrzewski i Kosior, wszyscy genialni w swojej dziedzinie:) Niezawodna trójca.
Ależ wodzono mnie na manowce, czułam, że rozwiązanie jest tuż, tuż. I tak do końca.
Mam tylko nadzieję, szanowny autor nie zamknie teraz cyklu, bo usunę z ulubionych pisarzy!

Tylko trzy słowa: Gorzki, Zakrzewski i Kosior, wszyscy genialni w swojej dziedzinie:) Niezawodna trójca.
Ależ wodzono mnie na manowce, czułam, że rozwiązanie jest tuż, tuż. I tak do końca.
Mam tylko nadzieję, szanowny autor nie zamknie teraz cyklu, bo usunę z ulubionych pisarzy!

"Nie Anioł" to kolejna część z nadkomisarzem Zakrzewski. Moje pierwsze spotkanie z postacią policjanta.
Na jednym z Wrocławskich osiedli, toczy się sprawa zabójstwa umundurowanego. Akcja rozgrywa się bez większego rozgłosu, cichy pogrzeb, małe zaangażowanie. Zakrzewski zostaje odsunięty od sprawy. W niedługim czasie dochodzi do kolejnego zabójstwa, tym razem ofiarą jest osobą z przestępczego środowiska. Zakrzewski zaczyna obie sprawy łączyć ze sobą.
Julita, dziennikarka śledząca, stawia jedną kartę na temat niewyjaśnionych zabójstw. Przypadkiem wchodzi we współpracę z nadkomisarzem. Zakrzewski na tej znajomości zyska zaskakujące informacje.

Nie jest to pierwsza książka pana Gorzki, którą miałam okazję przeczytać. I o ile wcześniejsze zrobiły na mnie duże wrażenie, tak tutaj zaskoczyło mnie tempo powieść. Początek toczył się nieśpiesznie, a akcja rozkręcała się powoli. Opis pracy śledczych, które dla mnie zazwyczaj są mało interesujące. Zaskoczyło, gdy pojawiła się postać Julity, a Zakrzewski zaczął kojarzyć fakty. Mocno podkręcony wątek psychologiczny, który robi tutaj niemałą robotę.
Brutalna , męska, skrajne emocjonalna, miejscami wręcz obrzydliwa.
Czy powrócę do poprzednich tomów z Marcinem Zakrzewskim, wątpię. Natomiast z chęcią sięgnę po kolejne książki autora.

"Nie Anioł" to kolejna część z nadkomisarzem Zakrzewski. Moje pierwsze spotkanie z postacią policjanta.
Na jednym z Wrocławskich osiedli, toczy się sprawa zabójstwa umundurowanego. Akcja rozgrywa się bez większego rozgłosu, cichy pogrzeb, małe zaangażowanie. Zakrzewski zostaje odsunięty od sprawy. W niedługim czasie dochodzi do kolejnego zabójstwa, tym razem ofiarą jest...

Nie Anioł'' to moje pierwsze spotkanie z twórczością autora i chociaż jest to kolejny tom z nadkomisarzem Zakrzewskim, nie miałam problemu z wciągnięciem się w tę historię.

Samozwańczy Anioł Stróż kontaktuje się z nadkomisarzem Marcinem Zakrzewskim, gdy policjanci zostają wezwani do zabójstwa dawnego znajomego nadkomisarza, też policjanta. Zabójca twierdzi, że pomaga Zakrzewskiemu usuwając z jego życia osoby, które jego zdaniem, mu w jakiś sposób zagrażają. Rozpoczyna się śledztwo, w czasie którego dochodzi do innej zbrodni. Z początku nikt nie łączy tych dwóch spraw. Ale ''policyjny nos'' Marcina, mówi mu, że w jakiś sposób te zabójstwa są powiązane. Kim jest Anioł Stróż? I czemu jego celem stał się Zakrzewski? Czy ma to jakiś związek z przeszłością nadkomisarza?

W tej książce od początku nic nie jest oczywiste. I chociaż akcja toczy się swoim rytmem, to fabuła wciąga i intryguje już od pierwszych stron. W toku prowadzonego śledztwa pytania wciąż się mnożą, a wiele tropów, które podsuwa nam autor prowadzi donikąd. Pan Mieczysław stworzył złożoną historię, rasowy kryminał, od którego ciężko się oderwać.

Nie sposób nie wspomnieć o kreacji bohaterów, bardzo przypadła mi do gustu postać nadkomisarza Zakrzewskiego, bezkompromisowy, twardogłowy, posiadający szósty zmysł śledczy, który częściej słucha własnych przeczuć niż przełożonych, jak się okazuje, całkiem słusznie.

''Nie Anioł'' to historia pełnowymiarowa, w której autor porusza także trudne tematy, przemocy fizycznej i psychicznej, molestowania seksualnego, tego, jaki wpływ na psychikę ma środowisko w którym dorasta.

Zakończenie pełne zwrotów akcji, spięte w spójną całość, zaskakujące i sprawiające, że w żyłach zaczyna szybciej krążyć krew. Polecam! ''Nie Anioł'' to nietuzinkowa książka, gdzie Anioł Stróż staje się zarówno sędziom jak i katem.

Nie Anioł'' to moje pierwsze spotkanie z twórczością autora i chociaż jest to kolejny tom z nadkomisarzem Zakrzewskim, nie miałam problemu z wciągnięciem się w tę historię.

Samozwańczy Anioł Stróż kontaktuje się z nadkomisarzem Marcinem Zakrzewskim, gdy policjanci zostają wezwani do zabójstwa dawnego znajomego nadkomisarza, też policjanta. Zabójca twierdzi, że pomaga...

Mnie porwała. Czytałam z zapartym tchem i szybko musiałam wiedzieć co dalej. Zakrzewski nieco złagodniał, za to Karina godnie wchodzi na jego miejsce. Anioł z piekła rodem ...nasza psychika jest niesamowita, potrafi się wyłączyć, zaadoptować, byle przetrwać. Polecam!!!

Mnie porwała. Czytałam z zapartym tchem i szybko musiałam wiedzieć co dalej. Zakrzewski nieco złagodniał, za to Karina godnie wchodzi na jego miejsce. Anioł z piekła rodem ...nasza psychika jest niesamowita, potrafi się wyłączyć, zaadoptować, byle przetrwać. Polecam!!!